Yes, I did it! Maar wat ben ik mij vandaag tegengekomen. En wat zijn er een mooie mensen in de Ultra-scene. Ik ga morgen zeker een mooi verslag maken en de foto’s erbij zoeken. Nu beperk ik mij tot het simpele bericht dat hier een ongelofelijk blije kerel achter de PC zit. 60km wat een tering-eind. Ik heb 40 km heerlijk gelopen over het zware strand en de pittige duinen. 4:17 op de Marathon. Mensen toen al zien uitvallen. En bam op 45 km was het op. Leeg. De benen voelden goed het lichaam voelde normaal maar ik kon de benen gewoon niet meer na elkaar zetten. Mijn ontbijt kwam dezelfde weg weer terug. Het is daar dat Paula mij opving met de bemoedigende woorden. “En je geeft het niet op he!” (Paula liep wel door op de Bouillonnante) Ik heb een km of drie met haar opgelopen en zij sleept mij door het dooie punt. Ik ga binnenkort een pilsje met haar drinken, stukje met haar lopen en haar een dikke zoen geven. Hierna is een gevecht met mijzelf tot op 5 km voor de finish dat Ed (Trainer Marathonplus) mij door de laatste km’s sleept en er voor zorgt dat ik binnen de tijdslimiet binnenkom. Ik verkeer in een euforische stemming. Ik heb mezelf overwonnen en dat voelt fantastisch. Zou je niet zeggen als je me na de finish zag maar binnen jubelde het. Yes I did it!!!!!!
edit. Foto is een paar minuten na de finish. Lente is blijkbaar toch doorgebroken
One Response to 60 van Texel (2)