Mensen wat is er gebeurd gisteren. Frans heeft het een en ander samengevat. Het blijkt een slijtageslag geweest te zijn. Volgens mij hebben 3 deelnemers de 107 km volgemaakt. De stemming onder de lopers is toch zeer positief. Opmerkelijk.
Ook worden vraagtekens gezet bij het initiatief. Zelf heb ik die absoluut niet. Heel bewust heb ik voor de 50km gekozen. Ik ken mijzelf, ben goed getraind. Ik weet hoe ik een 50 km moet lopen. Zoals je aan het verslag kon lezen sloeg toch ook wel een beetje twijfel toe. Om dat te begrijpen had je op het strand moeten zijn.
Toch lopen? Ja, natuurlijk! Ik had me van tevoren al bedacht dat ik met een dertig km ook dik tevreden zou zijn. De finish halen was niet het Ultieme doel. Lopend genieten van het strand midden in de nacht. Daar ging het om. Ik krijg ook reacties van mensen die graag dezelfde ervaring hadden willen ondergaan als de afstand korter was geweest. Zij begrijpen wat ik bedoel. Lopen om te genieten.
Hoe heerlijk is het dan om een dag na deze inspanning wakker te worden en je fit te voelen. De benen voelen goed. Als na mijn ontbijt mijn dochter naast me staat en graag een stukje wil rennen, maar wel kort en langzaam, heb ik de schoenen al bijna aan. Die kans laat ik mij niet ontnemen. Het wordt een relaxed rondje van 5 km. We doen er 35 minuten over. Bij thuiskomst is mijn zoon ook net uit zijn bed komen rollen. Ook hij wil wel een rondje rennen. Ik sta direct buiten. Dit is een zeldzame gebeurtenis. Zo komt het dat het rondje nog een keer wordt gelopen. De buren vragen aan mij waar ik in hemelsnaam mee bezig ben. Twee rondjes achter elkaar is toch niet slim. Ik vertel maar niet wat ik vannacht gedaan heb.
2 Responses to Dubbele Herstelloop