Überfeeëriek

Zondag 19 december 2010, 30,8 km, 3:33 hr, 460 hm, 143 bpm.

.

Überfeeëriek is de term die P. ervoor gebruikt. Was vorige week de IJssel al schitterend met de sneeuw in het donker. Nu met een pak sneeuw in het bos is Überfeeëriek de enig passende term. Zoals gebruikelijk ben ik op zondag op tijd wakker om lekker los te gaan in het bos. Deze keer helemaal want er is maar één ding leuker dan het eerste in het bos te zijn en dat is de eerste te zijn na een vers pak sneeuw. Om 8 uur wordt het pas licht dus het valt mee. Ik had me niet hoeven te haasten want de eerste twee uur kom ik geen mens tegen. Ik ben echt helemaal alleen. De sneeuw is vers, de takken buigen door van het gewicht. Het zal nog een hele opgave worden droog thuis te komen. Ik was vertrokken met het plan een rondje kerkepad te lopen, een kleine 20 km maar zoals je ziet is het iets verder geworden. Tuurlijk is het zwaar maar het is ook leuk. Zo leuk dat ik helemaal geen zin heb snel naar huis te gaan. Ik heb natuurlijk het fototoestel mee en schiet enorm veel foto’s. Je blijft bezig. Aan het eind krijg ik wat last van sneeuwblindheid. De vloer is egaal wit en ik heb geen idee waar ik mijn voeten zet. Mijn trailschoenen bewijzen alweer hun nut en ik besluit maar vooruit te kijken. Mijn voeten kiezen hun eigen weg en dat gaat perfect.

Bij de brandtoren kom ik zowaar wat hardlopers tegen. “Op het fietspad is een autospoor”, Ik antwoord “jammer!” wat verbaasde reacties oproept. Ik kom ze op de parkeerplaats weer tegen en we maken een praatje. De omstandigheden verbroedert. Ze hebben warme thee in de auto, heerlijk.

Mijn drinken in de camelbak is na 25km toch bevroren. Het ging zo goed het eerste stuk. Bij thuiskomst daag ik het kroost uit tot een sneeuwballengevecht. Helaas is het poedersneeuw maar het inpeperen is ook leuk.

Morgen ga ik de sneeuw verlaten. De derde kerstdagloop gaat niet door en ik zal de alternatieve derde kerstdagloop missen. Die gaat namelijk wel door.