Wat een dag.

Vandaag staat in het teken van de voorjaarsmarathons. Er is er één in Rotterdam en natuurlijk onze Han Kan. Qua marathon een wereld van verschil maar aan beide nemen een aantal Ciko vrienden mee. Omdat de start in Arnhem om 9 uur is wordt de RDL aangepast. Om kwart voor zeven ga ik op pad voor een rondje. Al snel gaat het mis. Bij de Schelmseweg ga ik plat op mijn snuit. Ik houd er een kapotte knie en zere handen aan over. Gelukkig is mijn camera geankerd. Hij schiet uit mijn rugzak maar hangt aan het anker. Er is geen verkeer dus dat gaat goed. Ik vervolg mijn pad maar als je dan denkt dat het bos alleen voor mij is heb je het mis. Nog geen  5 minuten later sta ik oog in oog met…. een hondeslee!

De training gaat vanaf de eerste meter lekker. Ik voel me erg sterk. Heerlijk. Zoals gezegd heb ik het parcours aangepast maar om 8 uur zit ik nog ver achter de brandtoren en als ik om 9 uur bij de start van de Han Kan wil zijn moet ik vaart maken. Met 13 naar 14 en zelfs 15! per uur speer ik naar de campus. Ik kom daar 8 minuten voor tijd aan. Net op tijd om de mannen succes te wensen. Ze vertrekken om 9 uur. Sjaak zijn Marathon debuut en René en Frans willen op PR jacht. Verrassing is dat Bart ook aan de streep staat maar die stapt bij 30 km uit. En natuurlijk Martin van Marathon+.  Het gaat niet goed met de voet maar hij staat er toch maar weer. Om kwart over negen vertrekken twee Ciko estafetteteams. De Ciko “love couple” Maarten en Jeanette en Hubert en Nancy. De teams zijn aan elkaar gewaagd. 3 uur is haalbaar. Dat wordt spannend. Ondertussen  ben ik “live” in verbinding met Rotterdam waar Marlies de 4 uur grens gaat slechten. Marlies loopt momenteel erg sterk dus het is niet de vraag “of” maar “welke tijd”.

Na de start speer ik naar huis. Douchen. In de auto naar Gendt en zie daar Hubert een fantastische 1:29 optekenen, Jeanette loopt een PR van een paar minuten 1:34. René en Frans komen door in 1:38 (zijn ze gek geworden?) en Sjaak loopt keurig 1:45 en stevent af op een 3:30! Hierna in de auto (Jeanette en Hubert zijn helemaal in de wolken, het plezier spat ervanaf) naar Nijmegen (sorry Martin) om de Finish te zien van Maarten. Potverdorie hij loopt  een supertijd 1:28 en haalt Nancy nog in! Maarten en Jeanette lopen samen over de finish en mijn camera registreert een gelukkig duo. Die foto’s kan je inlijsten! (Fotoalbum, mail voor groter formaat) Hierna zien we Frans die 10 minuten van zijn PR afloopt (Tsjonge!) en voor het eerst onder de 3:30 loopt. René maakt het spannend maar een eindtijd van 3:29 is keihard onder de 3:30. Weer een PR. Ik maak even van de gelegen

heid gebruik voor felicitaties omdat ik Sjaak wat later verwacht. Maar hij loopt notabene 3:31! Goeiedag. Mooi Marathondebuut Sjaak! Na de Finish moet ik helaas snel weg. Monique moet weer op reis en ik wil haar natuurlijk nog even zien. Wenen deze keer.

Eenmaal thuis gaat TV Rijnmond aan en hoop ik Marlies te zien op de Coolsingel. Zie wel bekenden maar helaas geen Marlies. Via SMS en weblogs volg ik har wedstrijd en het gaat goed! Vanaf 30km houdt de berichtgeving op. Ohoh. Totdat het verlossende woord komt. 3:41. Een PR van dik 20 minuten. Verdiend Marlies, dik verdiend!

Geplaatst in Training | 2 reacties

Marathon

Met al die marathons dit weekend is het moeilijk om de rust te houden. Marlies gaat morgen in Rotterdam onder de 4 uur lopen. Sjaak loopt morgen zijn eerste Marathon, de Han Kan. Frans en René lopen nog een extra marathon (ook Han Kan) als training voor de 60 van Texel en de L’ardechoise. Jan loopt volgende week de Enschede marathon. Ik zie groen van jaloezie. Ik wil ook! Het Marathon virus raast door mij heen

Op de verjaardag van mijn schoonmoeder Anke, die 70 wordt, valt het besluit. Volgend jaar ga ik de Marathon van Parijs lopen, Mijn zwager Jacques, geboren en getogen in Parijs, heeft de parcourskaart bestudeert en is ook “om”. Al snel komt het idee van onze dochters om in de estafette deel te nemen. De broers van Jacques moeten ook meedoen en als we dan toch naar Parijs gaan wil Monique ook wel supporten. Een lang weekend dan wel te verstaan. We zullen zien maar deze jongen staat in 2012 aan de start in Parijs!

Ook borrelt er al tijden een ander plan. Le Marathon du Medoc. Een knotsgekke marathon waar een glaasje wijn wordt geschonken bij de verzorgingsposten en menig deelnemer in allerlei vreemde uitdossingen deelneemt. Dit jaar wordt de Marathon op 10 september gelopen. Ik denk er nog even over na maar als hij dit jaar niet gelopen wordt dan zeker volgend jaar.

Morgen ga ik proberen te supporten. Niet in Rotterdam maar in Arnhem Nijmegen. Sfeer proeven. Foto’s maken. Leuk!

 

 

 

Geplaatst in Training | 1 reactie

Looptijden

Met het nieuwe klokje kwam direct een ander probleempje naar voren. Sportracks wilde niet gekoppeld raken met de garmin. Voorheen was dat nooit een probleem maar wellicht heeft het te maken met de draadloze overzending. Ook sporttracks 3 bood geen uitkomst. Overigens moet je voor de laatste wel €30,- neertellen. Maar voor een goed programma heb ik best geld over. En Sporttracks is gewoon goed. Helaas doet sporttracks het niet onder apple maar ook daar zijn oplossingen voor. Allemaal niet ideaal in ieder geval. Dus ben ik al een tijdje aan het experimenteren met looptijden.nl. In den beginne was ik niet zo enthousiast omdat de verbinding erg traag was. Dat is inmiddels verholpen. Vervolgens moest ik mijn bestandje uploaden. looptijden.nl kan je vullen met het logbook van sporttracks. Erg handig. Helaas was mijn bestandje inmiddels gegroeid naar 50mb en dat kon dan weer niet. Gelukkig is Koen (de beheerder) erg behulpzaam en samen kwamen we daar ook weer uit. Dus alles staat nu op het web en sportracks is exit.

Bevalt het? Ja eigenlijk wel. Sommige dingen nog niet helemaal. De faciliteiten van looptijden zijn goed vergelijkbaar maar bijv de grafieken en statistieken van mindere kwaliteit. Wat wel weer erg leuk is, is dat het hier om een webapplicatie gaat. Voordeel is dan weer dat alle uitslagen van uitslagen.nl rechtstreeks opgehaald worden. Of mijn resultaten zijn direct op mijn blog te koppelen. Hoef ik niks voor te doen. Wat ik ook leuk vind is dat mijn geplande wedstrijd kan invoeren. Dat biedt een paar voordelen. Ik kan de uiterste inschrijfdatum laten bewaken. In het overzichtje staan direct de ervaringen van andere/eerdere deelnemers. Grappig. Minder is dan weer dat mijn uitrusting is beperkt tot 1 item. Althans ik kan er maar één koppelen aan de tijd. Schoenen bijv.

Een leuke toepassing vind ik dat je ook lid kan worden van een loopgroep. Ciko ’66 groep 5 bijv. Dat biedt dan meteen weer een platform voor uitwisseling. Zo zie je in één oogopslag alle resultaten van leden. Worden allemaal geimporteerd uit uitslagen.nl.

Het laatste voordeel is simpel. Het programma is gratis.

Nou eentje dan nog. De site geeft allerlei informatie over de geplande wedstrijd. Zoals deze.

Geplaatst in Training | Geef een reactie

Stom bordje

De hele week zit me al iets dwars. Vorige week liep ik een korter stukje en begon ik wat te dwalen. Op gegeven moment kom ik dit bord tegen.

Stel je voor. Midden op de Veluwe op een redelijk afgelegen punt, een open veld, heeft de Gemeente Rozendaal gemeend een bord te moeten plaatsen met het geografisch middelpunt van de gemeente. Wat een Non-informatie. Wat een lelijk bord op een hele slechte plek. Er is geen enkele rekening gehouden met de omgeving. Een knalblauw bord in een verder groene omgeving. Het zit me al de hele week dwars. Tsja, waar maak je je druk over zou je zeggen. Ik weet het ook niet.  Ik overweeg de burgervader van de gemeente om opheldering te vragen. Maar misschien is het gewoon simpeler het bord eruit te trekken. Wie zou hem missen?

 

Geplaatst in Training | 3 reacties

Favoriete Rondje

De trainingen in Maart en natuurlijk de trail in de Ardennen hebben er ook stevig ingehakt. Bij de analyse blijkt dat ik vorige maand 320 km heb getraind. Voor mijn doen behoorlijk. Ik merk dat aan de trainingen na de wedstrijd. Zware benen, het herstel gaat moeizaam. Te hard getraind? Teveel van mezelf gevraagd? De komende weken zijn dus gericht op herstel. Vandaag eindelijk weer eens mijn Favoriete Rondje. Pogingen om met Jan te lopen, liepen op niks uit. Ook nu weer zijn de eerste km’s niet wat ik gewend ben. Of komt dat door de warmte? Toch merk ik na 15 km een omslag en komt de kracht weer langzaam terug. Het lopen gaat makkelijker, met het tempo kan ik weer makkelijker spelen.

 

Geplaatst in Training | Geef een reactie

Rondje Nederland

Deze foto markeert voor mij een belangrijk punt. Rondje Nederland is klaar. We hebben de spullen opgeruimd en genieten met een paar vrijwilligers na op de plek waar een paar uur geleden nog een paar duizend mensen stonden.  Het evenement is een doorslaand succes geworden. De organisatie hiervan legt een flinke claim op het bestuur en ook op mij. Deze keer kon ik er meer van genieten dan vorig jaar en dat merk je in de week erna. Met wat goede nachten en wat meer tijd over ben ik aan het herstellen. Ik houd er een erg goed gevoel aan over.

 

 

Geplaatst in Training | Geef een reactie

Garmin Forerunner

In de Ardennen hield mijn GPS er na 15 km mee op. Met nog 35 km te gaan vond ik dat op zijn zachtst gezegd niet zo leuk. Ben ik zo gehecht geraakt aan het apparaat? Ja dus. Het was voor mij geen enkele vraag of de Garmin vervangen moest worden. Met de ervaring van de Garmin Forerunner 305 was de keuze niet zo moeilijk. Goed apparaat met een paar minpuntjes

Mijn eerste gps ervaring met hardlopen gaat terug tot de Forerunner 101. Een fors klokkie waar ik toen erg blij mee was. Ineens werd duidelijk dat mijn hardlooprondje geen 10 km was maar 7 km. Je praat inmiddels over een jaar of 6-7 geleden. De nauwkeurigheid liet te wensen over maar vergeleken met de stappentellers etc was ik dik tevreden. Helaas deed het apparaat het niet onder het bomendek. Dat heeft alles te maken met de gebruikte techniek/satelietontvangst.

Al vrij snel begon de onnauwkeurigheid mij te irriteren en de gps werd verkocht. Hiervoor in de plaats kwam de Garmin Forerunner 305. Vergeleken met de 101 een enorme stap voorwaarts. Een veel betere ontvangst, kleiner, nauwkeuriger. In het begin had ik erg veel lol in het analyseren van de gegevens. Programma’s als sporttracks konden de Garmin uitlezen en verwerken tot fantastische informatie. Voor mij het begin van mijn hardlooplogboek. Sinds die tijd houd ik gelopen afstanden netjes bij.

Maar gaandeweg werd het horloge steeds meer een hulpmiddel bij mijn wedstrijden en trainingen. Hoe hard ga ik, blijf ik onder mijn verzuringsgrens, hoe ver nog, enz. Maar ook hier loop ik tegen de beperkingen op. Na 6 uur is de batterij op, sinds ik wat verder/langer loop een bezwaar.  Daarbij is de Garmin spatwaterdicht maar ook niet meer dan dat. Op youtubefilmpjes waarbij de Garmin wordt opengemaakt zag ik dat je dat niet al te letterlijk moet nemen.

Dus na wikken en wegen is de grote broer aangeschaft. de Forerunner 310XT. Voordelen zijn nu al zichtbaar. De batterij is veel langer houdbaar. 20 uur om precies te zijn. Als ik de 60 van Texel loop dus ruim voldoende. Hij is waterdicht tot heel diep onder water. Als ik weer eens een trail loop en door het water moet geen risico dus. Verder zijn er een paar details die me nu al bevallen. De armband is een stuk robuuster. Voelt prettiger. De ontvangst met de satelliet gaat een stuk sneller. Als ik hem aanzet heb ik vrij snel een fix. Er zit een trilfunctie op. Het piepje van de 305 hoorde ik nooit. De trilfunctie is wat dat betreft super. De 305 had drie schermpjes de 310 heeft er vier. Voordeel hiervan is dat ik op elk scherm 1 of max 2 velden kan instellen om ze vervolgens automatisch te laten rouleren. Met drie schermen kwam ik niet uit, met vier (Pace, hartslag, afstand, tijd) al een stuk beter. Informatie die ik tijdens de loopjes gebruik.  Ik kan dus een groter lettertype kiezen en dat is met mijn slechter wordende ogen een uitkomst. Tot slot is de dataoverdracht draadloos. Niet echt een voordeel maar wel makkelijk.

Samenvattend. Geen technische analyse of vergelijkend warenonderzoek maar analyse van de heup. Ik ben erg tevreden met mijn nieuwe aankoop. De 305 ging (maar) 4-5 jaar mee (Weet het niet precies). Ik hoop dat de 310 het iets langer volhoud.

 

 

Geplaatst in Materiaal | 2 reacties

Rondje Nederland

Vandaag loop ik geen rondje maar organiseer ik een rondje. Rondje Nederland. Een prestatieloop voor jong en oud in het Open Lucht Museum. Met een fantastisch team zetten we nu alweer voor de 4e keer het loopje op. Dit jaar de jubileumeditie, de 10e. En hoe. De weergoden zijn ons goedgezind. De gehele dag strakblauwe lucht, zon temperatuur een graadje of 12.  En wat een volk! 1750 inschrijvingen, ruim 1500 finishers waaronder 400 kinderen tot 10 jaar op de 1 km!! De 5 km zit helemaal vol met 550 deelnemers.

In 4 jaar tijd heeft het team het Rondje van de ondergang gered en met liefde en inzet weer nieuw leven ingeblazen. Een prestatie waar ik trots op ben.

Het evenement staat! Ik ken geen loopjes in de omgeving met zoveel kinderen. Het decor, het museum is fantastisch. Financieel gezond en met een groep vrijwilligers eromheen die het allemaal mogelijk maakt. En wat een kinderen!

Toch was het mijn laatste keer. Met veel plezier heb ik er hard aan gewerkt maar nu wordt het tijd het stokje over te dragen. Gelukkig staat er een goed en deels nieuw team klaar voor het vervolg.

Overigens had de dag voor mij een speciaal tintje. Mijn dochter Lisanne loopt vandaag haar allereerste 5 km wedstrijd. Als zij finisht sta ik met de microfoon in mijn handen en wordt ik in de gelegenheid gesteld haar ten overstaan van een paar 1000 aanwezigen binnen te halen. Mijn laatste rondje, haar eerste. Het moest zo zijn. Ik ben trots, beretrots.

www.rondjenederland.com

Geplaatst in Wedstrijd | 3 reacties

Trail L’Elchertoise

Trail L’elchertoise. 50 km, 11oo hm, 5:30 hr.

Weer een mooie dag en een mooie trail op het lijstje erbij. De laatste zware training voor de 60 van Texel zit erop. Het was een traject vol verassingen en leermomenten. Ook vandaag toch weer meer van mezelf geleerd. Maar beginnen bij het begin.

De dag begint vandaag om 4 uur. Uiteraard alle spulletjes van tevoren gepakt maar rustig ontbijten vind ik belangrijk.

Om 5 uur en een beetje staat Frans voor de deur, en in één streep rijden wij naar Nobressart België. We zijn er om kwart over 8. Ruim een uur om de inschrijving te regelen, toilet te bezoeken, koffie te drinken, praatje te maken, bekenden gedag te zeggen.

Nobressart is een plaatsje, nou ja dorpje, nou ja paar straatjes. Het startgebied is niet moeilijk te vinden. Geweldig. Ik leef helemaal op, dit is zoals ik de wedstrijden graag zie. De eerste verassing van de dag is het startnummer. Een plastic/rubber geval. Voor de start fantaseren we wat hier toch de grotere bedoeling van kan zijn geweest en allerlei worstcase scenario’s komen voorbij. Op de kaart zien we nl heel wat rivieren die we moeten kruisen. Achteraf denk ik dat ze worden hergebruikt. Als je hem inleverde kreeg je een biertje. Dat hebben ze niet in Nederland!!

Op een fluitsignaal worden we stipt om half 10 weg-gebonjourd en met een paar 100 man gaan we op weg voor de 25 of 50 km trail.

Na het dorpje verlaten te hebben is het bijna meteen raak. Rechtsaf en omhoog. Een vrij stijl stukje en de herinneringen  van de Bouillonnante komen bovendrijven. Maar het valt mee.

 

 

 

 

 

Het Parcour wordt keurig aangegeven. Er is iemand met een enorme spuitbus witte (kalk) verf bezig geweest. Elke bocht staat perfect aangegeven. Ik loop vandaag niet één keer mis.

Plan de campagne was vandaag finishen. Geen enkele tijd in mijn hoofd. Ik hoopte op een tempo van een km of 10 gemiddeld maar hield rekening met een 7 uurs scenario. Frans gaat er als een speer vandoor en die zie ik de hele dag niet meer. René heeft het plan om rustig te starten en dan te versnellen. Rustig starten is dus bij mij blijven. Na 5 km ben ik René alweer kwijt. Vlak daarna word ik aangesproken door Henk uit Ede. Henk was ons carpoolmaatje bij de Orion Strandloop.  De wereld is toch weer kleiner dan je denkt. Zoals het past bij Henk kletsen we ons de oren van de kop. Mooie plannen Henk! Helaas moet ik hem laten gaan. De eerste 10 gaan keurig in 1:02 en ook de volgende 5 passeer ik om 1:29.

We passeren een atletiekbaan die te triest was voor woorden. Er was een groepje atleten aanwezig dus ik denk dat ie nog wel wordt gebruikt, maar laat Ciko Arnhem nooit meer klagen!

We slingeren langs een klein riviertje en de 25 km heeft ons al een tijdje geleden verlaten. Het parcours is erg afwisselend maar meestal door het bos. Op sommige plekken moesten halsbrekende toeren worden uitgehaald.

Met mezelf ging het moeizaam. Na km 15 viel mijn Garmin uit en dat vond ik niet erg prettig. Ik weet graag waar ik ben. Gelukkig stonden om de 5 km bordjes en met de klok op mijn telefoon kon ik zien hoe het ging. Vandaag moest ik ervoor werken en eigenlijk vond ik het niet meer leuk. Heb zelfs overwogen er de brui aan te geven maar dat was geen optie. Op km 39 stond Panoramix met zijn toverdrank op de verzorgingspost. Cola!! Ik neem drie bekers en mijn maag kwam meteen tot rust. Heel merkwaardig. Ik kreeg een flinke energieboost en zingend liep ik de laatste 11 km. Gelukkig had ik zelf een koptelefoon op.

Op mijn telefoon zag ik dat Nobressart nog maar iets van 4 km ver was. Je kon het zelfs zien liggen maar helaas pindakaas. We liepen er in een grote boog omheen. Ik kan zeggen dat ik het plaatsje van alle kanten heb gezien. In het dorpje komt René mij tegemoet lopen. Hij is er al een half uur! Ook Frans komt mij binnen halen, ook hij liep sterk maar dat vertelt hij zelf wel denk ik. Zelf loop ik vandaag 5:30 over 50 km. Ongeveer want mijn klokkie deed het niet. De officiële tijdwaarneming is een jongen met een laptop in de tent van de bar. We horen het wel wat het is geworden. Ik ben trots op mezelf omdat ik, ondanks dat ik pap in de benen had, vandaag toch de wedstrijd uitloop. Een staaltje mentale doorzettingsvermogen dat vandaag zwaar op de proef is gesteld

We zien Martine en Ingrid nog even. Ook zij lopen weer sterk. Ingrid meld dat de douches hier prima geregeld zijn. Nou bedankt hoor! Twee miezerige straaltjes in een tent op het plein voor het gemeentehuis. En dan is tent een wel erg groot woord. Twee tuinslangen zijn verbonden met een geiser voor de tent. (ligt op de grond) en het gas komt uit een put in de grond. Maar eerlijk is eerlijk, het water is warm. De buitentemperatuur schommelt rond de 6 graden, maar wij bikkels zetten door.

Terug naar huis proberen wij nog een paar biertjes L’Elchertoise te scoren. Niet te vinden! Wel vind ik een heerlijke Caol Ila voor 15 euro minder. Het leven is goed.

 

Geplaatst in Trail, Wedstrijd | 7 reacties

Misselijk

In de Runnersworld van oktober staat een artikeltje dat direct mijn aandacht trok. “Waarom ben ik zo misselijk na een lange duurloop” De trouwe lezers van dit weblog weten dat ik daar ook nog wel eens last van heb. De verklaring is erg simpel. Na inspanning van 60 minuten of langer wordt het hormoon peptide YY aangemaakt. Dit hormoon regelt het hongergevoel. Hoe meer peptides hoe minder honger. Dat is een effect dat ik herken. Na mijn duurlopen heb ik steevast geen honger en moet ik door te eten en drinken dit gevoel weer opwekken. Het zit inmiddels in mijn systeem, ik weet niet meer beter. Na de duurloop is het vaste prik koffie met koek en gegarandeerd dat ik na een uurtje of zo honger krijg. Omdat mijn duurlopen meestal om 10 uur al klaar zijn precies op tijd voor de lunch. Daardoor valt het niet meer zo op, maar het is er wel.

Daarnaast wordt door inspanning afgifte van het het hormoon ghrelin onderdrukt en die zorgt juist voor het hongergevoel.

Extreem misselijk? Dan heb je waarschijnlijk te weinig gegeten. Je lichaam raakt in de stress met als gevolg een vecht/vlucht reactie. Overleven krijgt prioriteit ook al wordt je daar misselijk van.

De remedie is dus erg simpel. Eten! Noodgedwongen was ik bij mijn Marathon in Afrika aangewezen op de voeding van de bread en breakfast. Broodjes jam en kaas. Omdat de marathon nogal vroeg begon (half zes) was ik eigenlijk tijdens de eerste kilometers nog aan het ontbijten. Om een lang verhaal kort te maken. Na de marathon voelde ik mij kiplekker. Zo ook na de Monnikentocht, om de 5 kilometer cola met ontbijtkoek. Na de finish was ik toptop in orde. Idem Oriontocht. De trail in Engeland was een iets ander verhaal. Maar toen had ik ook niet zoveel eten bij me.  Kortom het plaatje lijkt te kloppen. Morgen loop ik de L’Elchertoise. Omdat ik trek heb in de Jambon de Broche met een biertje na de finish zorg ik er voor dat ik niet misselijk aankom. Mijn rugzakje zit vol met………… broodjes pindakaas.

Geplaatst in Wedstrijd | 2 reacties