Welkom:
Welkom om mijn weblog. Op dit blog doe ik verslag van mijn hardloopervaringen. Ik schrijf voor mezelf maar deel mijn ervaringen met iedereen die hier belangstelling voor heeft.
Edwin:
Geboren in 1963 maar steeds ambitieuzer in de hardloopsport. Sinds 2000 ben ik hiermee gestart. Liefde voor de natuur stuurt mij in de richting van het trailrunnen. En omdat dit zo leuk is sinds enkele jaren ultratrailrunnen. Met een kleine u
Ambitie
Mijn ambitie ligt vooral op afstand en hoogte. Snelle tijden doen mij niks maar ik krijg kippenvel als ik aan de start sta van een 100km avontuur, het liefst in de bergen.
Prestaties
De 60 van Texel beschouw ik als mijn eerste echte ultra-afstand. Een rondje rond Texel. Op km 50 kom ik mezelf keihard tegen om in de laatste kms boven mezelf uit te stijgen. Mijn een uiterste krachtinspanning kom ik binnen de tijdslimiet binnen. Mijn eerste ervaring met ‘mind over body’
Absoluut hoogtepunt is de Trans Alpine Run in 2012. 320km verdeeld over 8 dagen van Duitsland via Zwitserland, Oostenrijk naar Italie. Dwars door de Alpen met 15000 hoogtemeters. Geweldige wedstrijd waar ik met genoegen op terugkijk.
In 2013 ging het niet zoals ik wil. Ik startte op de Salomon 4 Trails. Helaas was de eerste dag een aanslag op mijn gestel. Het eten ging slecht en het herstel na de finish nog slechter. Dag twee heb ik over moeten slaan maar dag drie en vier staan in mijn geheugen gegrift. Prachtig!
In april 2014 bereik ik een nieuwe mijlpaal. Ik slecht de 80km grens bij Limburgs Zwaarste.
In 2014 ben ik gestart op de Trail de Verbier du St Bernard. 110km, 8600 D+. Een brute race. Ik kom mezelf keihard tegen. Als je grenzen wil verleggen moet je ze eerst tegenkomen. Dat was hier het geval
In 2015 loop ik de DCURbN. Dat is 75 km over het strand van Den Helder naar IJmuiden maar dan ‘s-nachts. Het is vermeldenswaardig dat de wedstrijd geteisterd werd door een zuidwesterstorm, tegen wel te verstaan. Windkracht 7-8 op kop. Ik finish als een van de weinigen. Zal duidelijk zijn dat ik hier sterker uitkom.
De volgende uitdaging is het slechten van de 100km grens. Dat doen we uiteraard op gepaste wijze. De Bouillonnante heeft een jubileum editie van 104 km en 4000 D+ Een serieuze 100km dus. Ook hier kom ik mezelf keihard tegen op km 65 maar wederom is de geest sterker dan het lichaam. Jezelf tegenkomen maar hier toch goed uitkomen. Dat is wat ultralopen zo fascinerend maakt
In hetzelfde jaar gaan we weer de bergen in. De Franse Bergen wel te verstaan. L’Echappe Belle voor een afstand van 85km en 6000 D+. Een zeer technische race. Ik haal de tijdslimiet niet en moet na 12 uur de wedstrijd verlaten. Verslagen door het parcours maar hier wel enorm van genoten. Prachtig gebied.
2016 is een topjaar. Ik loop veel marathons op prachtige plaatsen. Hoogtepunt zijn de Trail de Trappiste van 100km in de Ardennen en d Zugspitze ook 100 km. De TdT is een beetje saaie race. Wel een topweekend met mijn hardloopvrienden. De Zugspitze moet ik op km 80 staken. Veel regen, urenlange regenbuien, breken mij. De laatste 16 km zijn voor mij te ver. Ongelofelijk maar waar.
Wat kan ik zeggen. De Transvulcania is een prachtige race in 2017 waar ik met veel genoegen op terugkijk. De Eigertrail 100km moet ik na 50km afbreken. Ik haal de tijdslimiet niet. Hoogtepunt van het jaar is de UTMR. Zeg maar 4 marathons in net zoveel dagen. De eerste drie dagen gaan goed. De laatste dag haal ik wederom de tijdslimiet niet. Wat een prachtige race. Het rennen over de gletchter zal me lang bijblijven.
