Gisteren waren ze er allemaal. De Bikkels van Rotterdam. Een aantal heeft zelfs gelopen. Hoe leuk kan atletiek zijn als je niet alleen samen traint en wedstrijden loopt maar ook samen je successen viert. De verhalen waren weer indrukwekkend. De Marathon is een eigen discipline met een hoofdletter M. Ook was te zien dat de beentjes van de atleten het te verduren hebben gehad. En toch en toch, ondanks een enkele “nooit meer” worden de plannen voor het volgende avontuur alweer gemaakt. Ik heb gekeken in mijn agenda en helaas is het volgende avontuur 2 weken na de ZeelandMarathon. Een beetje te kort op elkaar. Het kan, er zijn er die het doen. Ik heb in ieder geval besloten me niet in te schrijven. Eerst maar eens Zeeland lopen. Daarna zien we wel weer verder. Maar wie weet loop ik op 17 oktober dan toch langs dat verschrikkelijke lange stuk langs het Amstelkanaal.
