De Veluwe is paars. Als je foto’s wil maken van een Veluwe in bloei is nu het moment om richting de Posbank te gaan. Ik pas mijn trainingen er een klein beetje op aan om de mooie plekjes op te zoeken. Ik schat nog een paar dagen tot een week opdat de heide volledig in bloei zal staan maar de paarse gloed is nu ook al prachtig. Het is windstil. Geluid draagt ver en ook geuren blijven lang hangen. Op minstens drie plekken ruik ik wild dat in de buurt moet zitten maar zich niet laat zien. 
Verder zijn de trainingen weer ‘business as usual’. Ik zit (bijna) weer op mijn ‘normale’ basisschema. Met dit verschil dat het niet zo gaat als ik hoop maar wel zoals ik verwacht. Het is vooral werken. Hoe snel je toch weer uit je ritme raakt verrast me keer op keer. De Zugspitze is alweer twee maanden geleden en sindsdien heb ik de trainingen een beetje op zijn beloop gelaten. Vandaag dan weer een 30k training. Al vanaf km 1 voel ik de training van afgelopen donderdag. Het wordt een lange dag. Ik weet dat ik hier doorheen moet om weer in vorm te komen. Over twee weken is alweer de eerste 50k race.
Het bos is in zomertenue. Veel blad en dicht begroeid. Een aantal plekken herken ik bijna niet. Ook zie ik weer allerlei nieuwe hekken. Midden op de Veluwe. Ik zie het nut hiervan niet. Ook paddenstoelen schieten weer uit de grond. Herfst?
