Salomon 4 Trails etappe 4 Landeck Naar Samnaun

De etappe begint op vrijdagavond bij de briefing. De oorspronkelijke lengte is gewijzigd. Er is drie kilometer toegevoegd omdat een pad onbegaanbaar is wegens neergevallen rotsen. We moeten eromheen. Daarmee wordt het parcours 48km en 2800 h0ogtemeters. Er gaat een golf van onrust door de zaal. Dat is de volgende ochtend ook goed te merken in het startvak. Gespannen gezichten, angst heerst in het peloton. Ook bij mij. Op basis van de ervaring van afgelopen dagen reken ik mezelf rijk met 9 uur hardlopen vandaag en dat heb ik nog nooit gedaan.

Ik spreek met Wilbert V. af dat wij samen gaan lopen. Hij heeft inmiddels 250km in de benen afgelopen week en wil rustig aan doen. Dat past wel in mijn straatje. Bij de start sluit Harm V. zich hierbij aan. Samen zullen wij deze etappe helemaal lopen. Enige wat niet klopt is de tijd. We gaan er bijna 10 uur over doen.

klein 17Harm en Wilbert op de beklimming naar Fisser Joch

Het wordt een beetje eentonig maar het moet gezegd. Wat een prachtige etappe is dit weer. Tussen twee toppen in zullen we zelfs door de alpen trailen waar niet eens een pad is. Geweldig!

De etappe is van de buitencategorie. Ongetraind absoluut niet aan beginnen. Ik zie weer meerder trailers die opgeven. Ook iemand die toch start maar na een paar km al over het hek heen hangt. En toch zijn er mensen die ongetraind hieraan deelnemen. Zelfs iemand die zei dat de Ohm-trail 2013 de eerste trail was die ze ooit gelopen had. Hoe naïef kan je zijn.

Was ik eerst bang voor de extra kms. Al snel ben ik er blij mee. De kms zijn vlak na de start toegevoegd en relatief vlak. We kunnen dus eerst drie km warm draaien. Hierna is het klimmen geblazen. 12km klimmen naar 2432 meter.

klein 16

 

Eerste stukje is niet zo bijzonder maar al snel komen de vergezichten. We starten heel erg rustig. Ik heb wederom een energy overload en stiefel de skihelling van de zwarte piste vrij makkelijk omhoog. Wel leuk want het Nederlandse veld zit dicht bij elkaar. Nadat ik iedereen gedag heb gezegd wacht ik weer om mijn maatjes van de dag.

Op de top is de eerste verzorgingspost. Er valt bij Wilbert een last van de schouders. Ruim binnen de limieten. Mij maakt het allemaal niet zo uit. Geen T-shirt voor mij. Op de top staat weer de familie van Koos die mijn intense verlangen naar cola begrijpen. Ze hebben gewacht met een flesje. Nogmaals dank!

Als we op de top zijn zetten we de pas erin. Naar beneden! De kolner Hutte. We kunnen goed rennen in tegenstelling tot heel veel deelnemers. We halen ze bij bosjes in. Klein oponthoud omdat Wilbert spontaan een bloedneus krijgt. Dat geeft wat rommel maar we besluiten dat het wel heel stoer staat op de foto. De medische crew heeft het even aangezien maar afgedaan als maakt niet zoveel uit. Niks aan de hand. Gebeurt wel vaker.

Hierna bikkelen naar boven. De Arezzjoch op 2587m. We lopen nu van bergrug naar bergrug op grote hoogte. De uitzichten zijn weer waanzinnig mooi. Hoogtepunt komt echter na dit punt. We klimmen verder naar Ochsenscharte maar bijzonder is dat er geen pad is. Wel sneeuw en rotsen. Fantastisch.

klein 15

 

Als we naar beneden gaan weer veel sneeuw en steil. Voor het eerst ga ik tijdens een trail skiënd naar beneden. Lachen!

De uitzichten blijven mooi. Een fotograaf van de organisatie vond ons wel interessant en heeft ons kms gevolgd. Met instructies doe eens dit en dat. Ik verwacht spectaculaire foto’s.

Met de vorm gaat het geweldig. Ik blijf netjes eten, en dat is goed. Nou zeg maar vreten. Onderweg eet ik vandaag een bolletje kaas, vier gels, 4 appels, 8 sinaasappels, 3 bekers soep, een komkommer, nootjes en een halve meloen. Ik weet inmiddels van mezelf dat als ik dit kan dat het wel goed komt. Dat was woensdag (1e etappe) wel anders. Wilbert en Harm hebben het moeilijker. Maar we rennen onder het motto ‘samen uit samen thuis’. Tijd interesseert ons helemaal niks. Ik heb zelfs mijn Garmin niet eens bij me.

klein 14

Als we op km 40 zijn passeren we de Zwitserse grens.  Nu is het nog maar 8 km. Mijn maatjes hebben het zwaar de laatste loodjes dus doen we rustig aan. In Samnaun zitten nog een paar vreselijk (hufterige) bultjes. Hier gaat het echt pijn doen. We zetten door. 200 meter voor de finish staan Monique en de kinderen. Wouter en Sofie rennen het laatste stukje mee.

klein 13De pastaparty laat ik aan mij voorbijgaan. Liever ga ik met mijn gezin ergens eten. Zwitserse kaasfondue met wijn en een kirch toe. Geen pasta voor mij!

Conclusie: Wat een geweldig mooie wedstrijd is dit. Wat een geluk hebben wij gehad met het weer. Voor het eerst kon etappe drie over de bergrug rennen en dat was spectaculair.  Ook ben ik nog nooit zo bruin geworden. Helaas is de eerste dag mij slecht bekomen en moest ik de tweede missen. Het kost mij een Finisher T-shirt maar eerlijk gezegd zit ik daar totaal niet mee.

De laatste twee dagen blijkt dat het met mijn vorm wel ok was. Pech met de eerste etappe? Het is mij om het even. Ik heb een paar fantastische bergraces gelopen. En wat een spectaculaire omgeving. Daarbij was het een genoegen om met de Nederlandse crew op te trekken. Veel persoonlijk geluk maar deze keer ook het nodige leed.

Het is gelukt met de foto’s:

http://www.mijnalbum.nl/Album=RG7C7KBL

 

 

This entry was posted in 4Trails, Marathon, Trail, Trail, Wedstrijd. Bookmark the permalink.

2 Responses to Salomon 4 Trails etappe 4 Landeck Naar Samnaun

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *