Salomon 4 Trails Etappe 1 Garmisch Partenkirchen naar Ehrwald

Salomon 4 Trails Etappe 1 Garmisch Partenkirchen naar Ehrwald

klein1Vandaag is het begonnen. De eerste etappe van de 4 Trails. Gisteren heb ik de openingsceremonie bijgewoond. Deze keer zat ik vooraan, aan de Nederlandse tafel. Veel zaken zijn heel herkenbaar. De vlaggenparade, de burgemeester, de dokter, de racedirector.  En natuurlijk de Nederlandse delegatie waar de helft ervaren is en de andere helft aan de lippen hangt van de meer ervarenen. Er worden 26 Nederlandse deelnemers welkom geheten. Veel herkenning dus. Gelukkig is de briefing veel korter dan bij de TAR. Om 8 uur staan we weer buiten. Weersverwachting 20-25 graden. Eind van de dag een bui. Mooi.

Het hotel waar we overnachten is goedkoop. Doeken voor de ramen, geen receptie. Een Turkse vrouw regelt alles. Het bed piept en kraakt, de kamer is piepklein maar prima. We slapen allebei prima en ontbijten om half 8 op het dakterras met een prachtig uitzicht.  Om kwart over 8 staat Marc voor de deur met zijn auto. Tassen achterin en met de luxe taxi naar de start. Gelukkig. Om nu een kwartier met die tas te gaan zeulen.

klein2Op het plein is het een grote herkenning show. Vele TAR lopers van editie 2012 zijn er ook. Zelfs Matthias met zijn ACDC in zijn rugzak. Veel zoenen en lol maken dus. We hebben nog anderhalf uur.

Om 10 uur dan de bekende start met de ‘ highway to hell’ Vandaag staan 6! beklimmingen op het programma. De eerste top is Abzw Drehmoserwald. 1279m Dat gaat erg soepel. Als we weer beneden komen 991m is de verzorgingspost verdwenen? Daar krijg ik last van. Ik moet eten. Gelukkig heb ik een broodje van het ontbijt meegenomen. We gaan door het bos weer steil omhoog. Ik heb hier een goed ritme te pakken. Maar ohoh hier gaan de benen voelen. We klimmen naar Talstation Langenfelder op 1616m. 1100m gehad nog 1300 te gaan.

klein4De afdaling is erg heftig, technisch en steil. We dalen af naar Hammersbach op 772m. Beneden is dan eindelijk de verzorgingspost. Helaas is de watermeloen al op en wordt er alleen cola geschonken op post drie. Jammer! Ondertussen ben ik 3 uur onderweg en pas op km 16-17. Hier is een mentaal momentje. De derde klim gaat naat Eibseealm op 1100 meter. Ik weet alleen dat hij steil is, heel steil. Hier tref ik Taco die de race bij me blijft.

klein5We lopen rond de zugspitze en krijgen prachtige panorama’s. Ik geloof dat we elk panoroma gezien hebben die er bij de zugspitze is. Weer een stukje dalen naar 1000 meter en hier is er weer een verzorgingspost. Heerlijk. Hard nodig. Taco en ik nemen de tijd want ons staat wederom een heftige beklimming te wachten. 500 meter deze keer naar de grens tussen Duitsland en Oostenrijk. De klim is ongeveer 4 km. Zeg maar een 12,5% gemiddeld.

Een psychisch moment wederom. De kms gaan zo verrekte langzaam. Onze Garmins en Suunto’s geven veel hogere waarden aan dan de organisatie. Pas als we weer zijn afgedaald naar de derde verzorgingspost komt eindelijk het  bordje nog 10km.

Helaas is het leed nog niet geleden. Nog twee beklimmingen maar alweer vreselijk steil. De omgeving is geweldig en ik geniet van het Tiroler landschap. Wel heb ik het steeds erg warm. Af en toe een verkoelend windje is heerlijk. Bij mij en Taco gaat het lampje langzaam maar zeker uit. De laatste 5 km dalen zijn een bezoeking. Taco gaat nog hard onderuit op een trap. Gelukkig niks aan de hand. Voordat we Ehrwald ingaan nog even het bos in met heuveltjes. Daar ben ik nu wel helemaal klaar mee. Ik wordt voorbijgelopen door Stella en Marc. Aansluiten is er niet bij. Taco gaat wel mee. Op km staat daar notabene Martine Hofstede met haar meidenclub. Hotelletje en fietsen geloof ik. Zij ziet mij op mijn best. Gezicht op oorlog, ik ben er klaar mee. Zij beurt me een beetje op en na een hug weer verder. Nu komt Wilbert V. langszij. Net terug van een loodzware 100km trail (afgelopen zondag!) en nu alweer hier bezig.

De finish komt geen moment te vroeg. Ik ben op. Ik plof op een driepersoons ligbank naast Stella en nog iemand. Heerlijk. Hier blijf ik minstens een half uur liggen. Er is hier geen bier alleen water en cola. Ja daar heb ik natuurlijk helemaal! Geen trek in. Het Hotel ligt heerlijk dichtbij, 300m en is vreselijk luxe. Ideaal! Met twee biertjes gaan Julia en ik naar onze kamer. De douche in dit Hotel is wel warm. Ik blijf er zeker een kwartier onder staan.

Het liefst laat ik de pastaparty aan me voorbijgaan. Julia gaat uit eten met haar vriend dus dat komt goed uit. Helaas is haar vriend een hele goede loper en wordt tweede. Dus moet hij naar de ceremonie en Julia natuurlijk ook. Ik ga mee en eet wat ik lust. De Tiroler grotzl smaakt me deze keer helemaal niet. Salade, fruit gaat beter. Zodra ik kan trek ik mij terug met een heerlijke kop koffie op mijn kamer met de benen omhoog. Dat heb nou wel nodig!

Conclusie: Vandaag heb ik afgezien vanaf km 25. En dat zijn er meer. De Etappe is echt zwaar. Ik loop 36km in 6:58. Dat zegt wel genoeg. Morgen staat er een langere etappe op het programma met twee ! beklimmingen naar 2200 meter. 45km en 2700hm. Men zegt dat Etappe 1 het zwaarst is maar ik houd mijn hart vast.

This entry was posted in 4Trails, Marathon, Trail, Wedstrijd. Bookmark the permalink.

5 Responses to Salomon 4 Trails Etappe 1 Garmisch Partenkirchen naar Ehrwald

Laat een reactie achter op jacolien Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *