3 januari 2010
30,1 km, 3:25 hr 140 bpm
Het kriebelt al een tijdje. Ik mis mijn rondje. Toen het gisteren licht begon te sneeuwen en de weersverwachting goed was begon ik mijn boeltje bij elkaar te zoeken. De start is gepland om 8:15 als het net licht wordt. Het vriest licht -4°C, er licht een dun pak sneeuw van een paar centimeter. Ik trek mijn nieuwe wintersokken aan voor de eerste test en ga op pad. Helaas ben ik deze keer niet de eerste. Er is flink wat volk dat het mooie weer aangrijpt om eens vroeg op pad te gaan. Pas na km 7 heb ik het bos weer helemaal voor mezelf. Witte paden met maagdelijke sneeuw. Ik blijf het leuk vinden. Op de tankbaan tref ik 5 herten. Wel wat ver weg voor een foto maar we kunnen de wildkaart weer bijwerken. Hierna zie ik geen wild meer afgezien van wat Schotse Hooglanders. Dat is best wel gek want het krioelt van de sporen. 10 tallen misschien wel honderden sporen van klein en grof wild.
Ik heb deze keer de camera bij me en schiet veel plaatjes. Dat blijkt ook wel als ik thuis ben want in totaal heb ik een kwartier stilgestaan. Het maakt mij allemaal niet uit. De Posbank is deze keer erg mooi om te zien. De zon schijnt mooi over de velden en de wegen zijn afgezet voor verkeer. Het is dan ook aanmerkelijk rustiger dan normaal. Via de Emma Pyramide weer terug. Deze klim is vandaag een beproeving want is spekglad. Als ik weer thuis ben giet ik mijn drinken weer in de gootsteen. Het heeft geen zin om het mee te nemen want het bevriest telkens.
.
