Herstel

21,4 km, 2:05 hr, 143 bpm, 354 hm

We zitten in de herstelfase. Een periode met leuke en minder leuke kanten. Leuk omdat ik dan alles eet, veel slaap, veel drink, tijd over heb. Minder leuk omdat de wereld buiten trekt. Ik wil de schoenen aan. Rossen in het bos. Gelukkig lijkt het herstel door te zetten. Vorige week maakte ik me nog wat zorgen, nu gaat het toch alweer een stuk beter. Donderdag was Wim bereid om het RDL programma kort en langzaam te houden. Een km of 13 werd het. Weinig weerstand hiertegen want het leek wel of heel groep 5 aan het herstellen was. Of is het seizoen al afgelopen?  In ieder geval was het niet erg druk. Reden voor Sjaak om eens uitgebreid te trakteren vanwege zijn verjaardag. Nogmaals gefeliciteerd Sjaak! Vrijdag kon Job weer aan de slag. Het wordt routine. De klachten in het rechterbeen (altijd die) worden weggemasseerd. Met Job uitgebreid gehad over preventie ipv remedie. Ik ken de oorzaak, ik ben gewoon hartstikke scheef en of ik leer ermee leven of ik ga mezelf corrigeren.  Ik ga maar eens overleggen met de deskundigen op Papendal.

Vandaag een beetje gekke loop. Ik ben voor mijn doen erg laat mijn bed uit. Gelukkig is de klok een uurtje terug dan lijkt het nog wat. Het is lekker modder en ik neem mij voor de plassen niet te ontwijken. Blijft leuk! Weinig lopers maar veel mtb-ers die zich helemaal niets van de mtb routes aantrekken valt mij op. Op km 11 kom ik toch weer oog in oog te staan met een hert. Ik prijs mij gelukkig. Een stukje verder wordt de idylle wreed verstoord door een wel heel vreemd apparaat in het bos.  Het zou verboden moeten worden. Ik weersta de verleiding om erin te klimmen. Ik houd mij strikt aan mijn voornemen en sla het technische stukje aan het eind over. Om 11 uur ben ik weer thuis en neem een lekker bubbelbad. In mijn handen een Zuid-Afrika gids.Het komt er alweer aan!